Ouders komen bij een scheiding voor de moeilijke taak te staan dat zij hun kinderen moeten vertellen dat zij uit elkaar gaan. Hoewel het moeilijke stap is, is het wel een heel belangrijke stap voor hun verwerkingproces. Want hoe uw kinderen uw scheiding verwerken is sterk afhankelijk van de manier hoe u ze informeert dat u gaat scheiden. Het is dan ook van groot belang dat u hier zeer zorgvuldig mee omgaat. Wat zijn de belangrijkste basisregels?
De basisingrediënten van het gesprek
Het is voor hun verwerkingsproces het beste als kinderen van hun ouders samen te horen krijgen dat zij gaan scheiden. Kies voor het gesprek atijd een moment uit waarbij u niet gestoord wordt en neem beslist de tijd voor dit gesprek. In het gesprek geeft u aan dat het uw uitdrukkelijke wens is dat uw kinderen een goede relatie behouden met ieder van de ouders. Een aantal basistips:
- Wacht zo mogelijk tot het besluit om te scheiden definitief vaststaat, breng de kinderen dan een paar weken van tevoren op de hoogte.
- Hou rekening met de leeftijd en het ontwikkelingsniveau van uw kinderen. Ze hoeven niet alles te weten en zeker geen volwassen details
- Kinderen verwerken ingewikkelde emotionele zaken in stappen. Ze zullen niet alles in één keer begrijpen en dus zeker niet verwerken
Vertel uw kinderen ook:
- Dat u niet meer samen in één huis wilt wonen
- Dat u altijd van hen blijft houden en voor hen blijft zorgen
- Dat ze altijd alles kunnen vragen
- Dat het besluit definitief is en dat ze echt niets kunnen doen om u weer bij elkaar te brengen
Wat is er verder nog belangrijk?
Geef de kinderen gelegenheid te reageren
Sta open voor reacties die kunnen komen. Denk aan vechten, vluchten, bevriezen, boosheid, verdriet, ongeloof. Het zal moeilijk zijn uw kinderen verdrietig te zien. Wanneer u hun reacties en emoties kunt accepteren, geeft u de kinderen ‘toestemming’ te mogen voelen wat zij voelen.
Bereid het gesprek samen voor
Neem de tijd voor het gesprek en zorg dat u niet gestoord wordt. Oefen het gesprek zelfs. Bedenken hoe het gesprek zal zijn, is heel iets anders dan het daadwerkelijk voeren. Door samen te oefenen en de woorden uit te spreken haalt u de scherpe kantjes er voor uzelf af. Tevens wordt u zich bewust van uw eigen emoties en heeft u uzelf meer onder controle wanneer u daadwerkelijk voor de taak staat.
Samen overeenstemming hebben
Zorg dat u samen overeenstemming heeft over de reden van de scheiding voordat u uw kinderen vertelt dat u gaat scheiden. Hierdoor komt u tijdens het gesprek niet voor verrassingen te staan.
Stel uw kinderen gerust
Wees u ervan bewust dat alles dat de kinderen willen horen niet eens is “Ik hou van jou”, maar “Ik zal je niet verlaten”. Daar vrezen de kinderen het meest voor. Zorg ervoor dat u dit aan de kinderen duidelijk maakt door te vertellen dat u samen zorgen voor een goede verdeling van de tijd met de kinderen.
Toon uw emoties en reguleer ze
Door uw emoties te tonen, laat u zien dat u open staat voor emoties die de kinderen kunnen hebben. Voelt u tranen prikken, benoem het dan: “Ik vind het moeilijk en ben er verdrietig van.” Onderstreep dat u de ouder bent en uw kinderen u niet hoeven te troosten of voor u hoeven te zorgen.
Geef elkaar als ouders niet de schuld
Reageer niet vijandig naar de ander en maak duidelijk dat de scheiding op geen enkele manier de schuld is van de kinderen. Hoe logisch het in de ogen van een volwassene ook kan lijken dat de kinderen geen schuld hebben aan de scheiding; voor de kinderen is het heel belangrijk letterlijk te horen dat zij hiervoor geen aanleiding hebben gegeven.
Hou deze basis vast
Uiteraard is het belangrijk om het bovenstaande niet alleen tijdens het gesprek naar voren te laten komen. Hou dit naar de toekomst toe vast: het gesprek vormt uw basis naar de toekomst toe. Hou bijvoorbeeld uw gemeenschappelijke reden voor de scheiding naar de toekomst toe vol. Telkens als de kinderen, ook in de hele verre toekomst over de scheiding beginnen, blijft dit het verhaal dat u vertelt. Het is misschien verleidelijk om uit te leggen wat er allemaal is gebeurd door de schuld van de andere ouder. Maar het kiezen voor een dergelijke strategie geeft de kinderen een duidelijke negatieve en opvoedende boodschap. Eigenlijk geeft u aan de kinderen aan dat zij partij moeten kiezen. En dat mag u nooit van uw kinderen vragen.
