Sinds 2009 zijn scheidende ouders verplicht een ouderschapsplan op te stellen alvorens zij kunnen scheiden. Echter, op 18 mei van dit jaar is uit het promotieonderzoek van Marit Tomassen-van der Lans gebleken dat het aantal conflicten niet verminderd is. Voor dit onderzoek heeft zij 600 scheidingszaken van vóór de regeling vergeleken met 600 zaken na de regeling. Uit haar onderzoek bleek ook dat er een groot deel van de ouderschapsplannen gewoon van het internet kwam en niet of nauwelijks was ingevuld. Ongeveer een kwart bleek ‘zeer vaag’…
Wanneer ouders net in scheiding liggen, dan lijken sommige dingen zo vanzelfsprekend en zijn de ouders nog ‘in goed onderling overleg’, maar wat als er iets gebeurt, waardoor dit niet meer het geval is, bijvoorbeeld een nieuwe partner komt in het spel. Wat dan??? Zo’n veel voorkomend begrip als ‘in onderling overleg’ door ouders genoemd in het ouderschapsplan, gaat wellicht dan niet meer op. Dus juist nu de ouders nog wel in overleg zijn, moet er worden bepaald hoe zij omgaan met situaties als deze zich voordoen wanneer er wellicht geen sprake is van ‘onderling overleg’.
Ook wij zien regelmatig dat er in het Ouderschapsplan vage afspraken worden opgenomen en doordat wij de ouders vragen (blijven) stellen en na een gegeven antwoord vervolgens doorvragen, laten we hen zelf nadenken en wordt zo’n vage afspraak toch ineens heel concreet. Waardoor zij een discussie in de toekomst kunnen voorkomen. Zo weet elke ouder, maar ook elk kind, waar hij/zij aan toe is en zal zijn.
Het zijn de kleine dingen, zoals ‘oud en nieuw om het jaar bij papa/mama’. Maar wie van de ouders viert het eerste oud en nieuw na scheiding met het kind? Omschrijf je het net iets concreter zoals het ‘even’ jaar bij papa en het ‘oneven’ bij mama, geeft dit een hoop rust en duidelijkheid.
Ook ik ben een kind van gescheiden ouders en sinds 13 september 2014 zijn mijn vriend en ik de trotse ouders van onze prachtige zoon geworden. Vanaf dat moment realiseer ik me meer dan ooit hoe belangrijk ouders zijn voor een kind.
Ieder kind ziet zijn ouders het liefst samen, maar gaat dit, om welke reden dan ook, niet meer onder één dak, zorg er dan als ouders voor dat je ieder weer opnieuw gelukkig wordt en geef jullie kind een net zo onbezorgde en zorgeloze toekomst als dat hij/zij had gehad als papa en mama niet zouden zijn gescheiden. Zet je eventuele woede, agressie en verdriet die je voelt tegenover je ex opzij en zie hem/haar als ouder van jullie kind en denk, in plaats van aan de mindere momenten in het huwelijk terug aan de mooie, zoals de geboorte van jullie kind. Een huwelijk hoop je aan te gaan voor eeuwig. Helaas is voor jullie gebleken dat dit niet het geval is. Daarentegen is bij de geboorte van jullie kind tevens de onlosmakelijke band tussen jullie als ouders ontstaan. Ouders blijven jullie voor altijd en jullie hebben daarmee de mooiste taak in het leven gekregen, namelijk het samen grootbrengen van jullie kind. Grijp dit met beide handen aan, ook al is dit niet meer tijdens het huwelijk. Er zijn zoveel mensen die helaas geen kinderen kunnen krijgen en laten jullie nou net die bevoorrechte mensen zijn die deze wel hebben gekregen.
Wat is er mooier voor jullie kind als hij/zij in alle belangrijke momenten in zijn/haar leven, zoals verjaardag, diploma-uitreiking, huwelijk, geboorte, kan worden bijgestaan door zijn- haar papa en mama samen. Verdient een kind van gescheiden ouders dit niet net zo goed als een kind waarvan de ouders dit niet zijn.
Ik prijs mijzelf gelukkig en mag niet klagen. Ik ben een kind van gescheiden ouders, maar mijn ouders zijn mijn grootste voorbeelden, ieder op hun eigen manier. Zij zijn er altijd voor mij geweest, samen, net zoals op 13 september 2014 bij de geboorte van hun kleinzoon, waarbij zij samen opa en oma zijn geworden.
Gillian Cox
Jurist & Ouderschapsplanner bij De Scheidingsplanner Den Haag
