Artikel van de maand
Elke maand voert één van onze Scheidingsplanners zelf het woord in een artikel. Het artikel kan bijvoorbeeld een persoonlijke ervaring beschrijven, ons werk toelichten of een specifiek onderwerp behandelen. Deze maand deelt Scheidingsplanner Leon van Laarhoven hoe hij het ervaart als iemand voor de eerste keer contact met hem opneemt voor advies over een mogelijke aanstaande scheiding. Met zijn persoonlijke verhaal geeft hij je graag meer inzicht in zijn werk als Scheidingsplanner.
Existentiële vraag
Een reflectie op een werkdag uit het leven van De Scheidingsplanner Oss. In de afgelopen 10 jaar wordt er met regelmaat aan mij per telefoon de uiterst existentiële vraag gesteld: “Ik denk dat ik wil gaan scheiden van mijn huidige wederhelft en wat nu? Kunt u mij helpen?”
Voordat ik op deze impactvolle vraag een juist antwoord kan geven schieten voor mij als financieel scheidingsbemiddelaar diverse gedachten door mijn hoofd. Een aantal van die gedachten wil ik graag delen in dit relaas.
Recht doen aan de situatie
De eerste gedachte die bij mij opkomt is meestal welke route deze – vaak nerveuze – beller reeds heeft afgelegd. Welke gebeurtenis heeft zich voorgedaan waardoor de beslissing definitief werd genomen om mij telefonisch te benaderen? En is het gepast dat ik daar direct nu verder over informeer? Ik hoop daarmee recht te doen aan de situatie waarin de beller zich momenteel begeeft. Ik vraag me dus af of ik dieper op de situatie moet ingaan of dat het voor nu voldoende is om de gemelde beslissing te accepteren zonder een nadere toelichting te vragen?
Lef en kracht
De volgende gedachte kenmerkt zich voornamelijk in het ontzag dat ik als professional ervaar voor het lef en de kracht die diegene aan de andere kant van de lijn heeft verzameld om tot deze beslissing te komen én mij hierover telefonisch te informeren. Hoe vertel je een onbekende zo’n boodschap? Misschien is het juist doordat ik nochtans een onbekende ben voor de beller dat het lukt om tot de kern te komen? Alle beknellende franje en menselijke schaamte van een naderend einde van een relatie zijn voorbij. De keuze om uit elkaar te gaan staat vast…toch?
Lief en leed
En dan volgt bij mij direct de gedachte over de afgelopen jaren waarin men lief en leed met elkaar heeft gedeeld. Met regelmaat spreek ik mensen wiens huwelijk langer heeft geduurd dan mijn eigen leeftijd (52 jaar…). Mag ik doorvragen hoe ze deze voorgaande periode hebben beleefd? Dat is nogal een vraag aan een mens in zijn algemeenheid, laat staan met een aanstaande scheiding in het vooruitzicht. En is de wederhelft van de beller überhaupt op de hoogte van zijn/haar beslissing?
En wat denk je van de beleving van deze beslissing? Doe ik er als professional goed aan me te verplaatsen in de beller? Is de beslissing een onvermijdelijke en pijnlijke keuze of juist een verlossende bevrijding van een onhoudbare relatie? En mag/moet ik die beleving van de beller (welke dan ook) begrijpen om me met een menselijke maat fatsoenlijk en betrokken op te stellen?
Wat moet nu het vervolg zijn?
De gedachte van een ‘vechtscheiding’ past pertinent niet in de woordenschat van de Scheidingsplanner Oss. Is deze beller echter bereid samen om met zijn wederhelft tot een faire oplossing te komen met hulp van een kundige scheidingsprofessional? En sterker nog, is volgens deze moedige beller de (wellicht niet-wetende) wederhelft hiertoe bereid? Realiseren ze zich afdoende dat alleen een ‘overlegscheiding’ alle betrokkenen in een zelf-controlerende rol doet belanden?
Kan ik aan de telefoon al een uitleg geven over de enige manier van respectvol en fatsoenlijk scheiden? Het kan echt alleen maar samen. Je kunt niet alleen scheiden, daar heb je de ander voor nodig. Dat staat overigens geheel los van de keuze om te gaan scheiden. Iedereen heeft het zogenaamde zelfbeschikkingsrecht waarmee hij/zij aan het stuur zit van zijn/haar (toekomstige) leven.
Op hetzelfde moment dezelfde informatie
En tot slot speelt de gedachte op dat ik de beller meteen op het hart wil drukken dat dit telefoongesprek niet al te lang mag duren. Simpelweg omdat er dan inhoudelijk geen voorsprong voor de beller of achterstand voor de wederhelft ontstaat. De kans op een succesvolle scheidingsbemiddeling neemt toe naarmate alle partijen op hetzelfde moment dezelfde informatie ter beschikking hebben. De gedachte van transparante communicatie komt naar voren in mijn rol van bemiddelaar. Een (werk-)sfeer van vertrouwd en openlijk met elkaar communiceren maakt het voor mij als scheidingsprofessional mogelijk om voor de beller en zijn/haar wederpartij een passend financieel plan met unieke maatwerkoplossingen te kunnen schrijven.
Mens staat centraal
Al met al maakt een eerste oriënterende telefoongesprek met een scheidende beller bij een financieel scheidingsbemiddelaar bij de Scheidingsplanner Oss vele gedachten los. Tegelijkertijd maakt dit het werk als scheidingsprofessional interessant, veelzijdig en zonder twijfel uitdagend. Hierbij staan de mens en zijn/haar twijfels centraal, zowel bij de Scheidingsplanner als ook bij de beller.
Scheidingsplanner Leon van Laarhoven
